#C متوسطه - Delegate ها - آموزش برنامه نويسی و طراحی سايت اكسپرت ماركت

در این مقاله، ما در مورد delegate ها در #C صحبت میکنیم.

یک delegate، یک ارجاع به یک متد است. ما میتوانیم یک آبجکت delegate را برای پاس دادن آن به کدی که میخواهیم یک متد reference شده را فراخوانی کند استفاده کنیم بدون آنکه بدانیم در زمان کامپایل، کدام متد فراخوانی میشود.

این مقاله، سرفصلی از دوره آموزشی زیر میباشد:

اگر می خواهید محتویات کامل این دوره را ببینید ، می توانید بر روی لینک سطح متوسطه #C کلیک کنید.

برای دانلود سورس، رو لینک سورس delegate ها در #C کلیک کنید.

ما این مقاله را به قسمتهای زیر تقسیم میکنیم:

سینتکس Delegate
Func<T> Delegate

Action<T> Delegate

مثال کاربردی

سینتکس Delegate

سینتکس پایه برای ایجاد آبجکت delegate:

delegate Result_Type identifier([parameters]);

1	delegate Result_Type identifier([parameters]);

سه مرحله در تعریف و استفاده از delegate ها وجود دارد:

تعریف delegate مان
نمونه سازی، ایجاد آبجکت delegate
فراخواندن، جایی که یک متد reference شده را فراخوانی میکنیم.

//تعریف
public delegate void WriterDelegate(string text);
class Program
{
    public static void Write(string text)
    {
        Console.WriteLine(text);
    }

    static void Main(string[] args)
    {
        //نمونه سازی
        WriterDelegate writerDelegate = new WriterDelegate(Write);

        //فراخواندن
        writerDelegate("Some example text.");
    }
}

//تعریف

public delegate void WriterDelegate(string text);

class Program

{

public static void Write(string text)

{

Console.WriteLine(text);

}

static void Main(string[] args)

{

//نمونه سازی

WriterDelegate writerDelegate = new WriterDelegate(Write);

//فراخواندن

writerDelegate("Some example text.");

}

درک این نکته مهم است که نوع برگشتی و تعداد پارامترهای متد مورد نظر باید با نوع برگشتی و تعداد پارامترهای delegate یکسان باشد. در غیراینصورت با خطای کامپایلر مواجه میشویم. ما در این مثال میتوانیم ببینیم که متد Write ما، همانند delegate تعریف شده، نوع برگشتی void و فقط یک پارامتر string دارد.

Delegate ها در کپسوله سازی متدهای ما خیلی مفید هستند.

#C دو Delegate توکار دارد: Func<T> و Action<T> که به طور گسترده ای مورد استفاده قرار میگیرد، پس بیشتر در مورد آنها صحبت میکنیم.

Func<T> Delegate

این delegate، یک متدی که حداکثر شانزده پارامتر دارد و مقداری از نوع مشخص را به عنوان خروجی برمی گرداند را کپسوله سازی میکند. به عبارتی دیگر، ما از Func delegate فقط با متدی که نوع برگشتی به غیر از void دارد استفاده میکنیم.

ما میتوانیم با استفاده از سینتکس زیر، Func delegate را نمونه سازی کنیم:

Func<Type1, Type2..., ReturnType> DelegateName = new Func<Type1, Type2..., ReturnType>(MethodName);

1	Func<Type1, Type2..., ReturnType> DelegateName = new Func<Type1, Type2..., ReturnType>(MethodName);

میبینیم که آخرین پارامتر داخل دو علامت کوچکتر و بزرگتر، یک نوع برگشتی میباشد. البته لزومی ندارد که آبجکت delegate را حتما به این شکل نمونه سازی کنیم.. بلکه میتوانیم به این شکل نیز این کار را انجام دهیم:

Func< Type1, Type2..., ReturnType> name = MethodName;

1	Func< Type1, Type2..., ReturnType> name = MethodName;

حال با یک مثال ببینیم که چطور میتوانیم از Func delegate استفاده کنیم:

class Program
{
    public static int Sum(int a, int b)
    {
        return a + b;
    }

    static void Main(string[] args)
    {
        Func<int, int, int> sumDelegate = Sum;
        Console.WriteLine(sumDelegate(10, 20));
    }
}

class Program

{

public static int Sum(int a, int b)

{

return a + b;

}

static void Main(string[] args)

{

Func<int, int, int> sumDelegate = Sum;

Console.WriteLine(sumDelegate(10, 20));

}

Action<T> Delegate

این delegate، یک متدی که حداکثر شانزده پارامتر دارد و هیچ نوع مقدار برگشتی ندارد را کپسوله سازی میکند. بنابراین ما میتوانیم فقط متدهایی که مقدار برگشتی void دارند را به این نوع از delegate اختصاص دهیم.

ما میتوانیم با استفاده از سینتکس زیر، Action delegate را نمونه سازی کنیم:

Action<Type1, Type2...> DelegateName = new Action<Type1, Type2...>(MethodName);

1	Action<Type1, Type2...> DelegateName = new Action<Type1, Type2...>(MethodName);

و یا به این شکل میتوانیم استفاده کنیم:

Action < Type1, Type2...> DelegateName = MethodName;

1	Action < Type1, Type2...> DelegateName = MethodName;

حال با یک مثال ببینیم که چطور میتوانیم از Action delegate استفاده کنیم:

public static void Write(string text)
{
    Console.WriteLine(text);
}

static void Main(string[] args)
{
    Action<string> writeDelegate = Write;
    writeDelegate("String parameter to write.");
}

public static void Write(string text)

{

Console.WriteLine(text);

}

static void Main(string[] args)

{

Action<string> writeDelegate = Write;

writeDelegate("String parameter to write.");

}

مثال کاربردی

در این مثال، ما قصد داریم که یک برنامه ایجاد کنیم که یکی از این سه متد (Sum، Subtract، Multiply) را بر اساس یک پارامتر ارائه شده اجرا کند. اساسا اگر ما Sum را به عنوان پارامتر استفاده کنیم متد Sum اجرا میشود و به همین ترتیب برای بقیه متدها. اول ما این مثال را بدون استفاده از delegate ها مینویسیم و سپس با استفاده از delegate ها، کدمان را refactor میکنیم.

پس با اولین قسمت، کارمان را شروع میکنیم:

public enum Operation
{
    Sum,
    Subtract,
    Multiply
}

public class OperationManager
{
    private int _first;
    private int _second;
    public OperationManager(int first, int second)
    {
        _first = first;
        _second = second;
    }

    private int Sum()
    {
        return _first + _second;
    }

    private int Subtract()
    {
        return _first - _second;
    }

    private int Multiply()
    {
        return _first * _second;
    }

    public int Execute(Operation operation)
    {
        switch (operation)
        {
            case Operation.Sum:
                return Sum();
            case Operation.Subtract:
                return Subtract();
            case Operation.Multiply:
                return Multiply();
            default:
                return -1; //just to simulate
        }
    }
}

class Program
{
    static void Main(string[] args)
    {
        var opManager = new OperationManager(20, 10);
        var result = opManager.Execute(Operation.Sum);
        Console.WriteLine($"The result of the operation is {result}");

        Console.ReadKey();
    }
}

public enum Operation

{

Sum,

Subtract,

Multiply

}

public class OperationManager

{

private int _first;

private int _second;

public OperationManager(int first, int second)

{

_first = first;

_second = second;

}

private int Sum()

{

return _first + _second;

}

private int Subtract()

{

return _first - _second;

}

private int Multiply()

{

return _first * _second;

}

public int Execute(Operation operation)

{

switch (operation)

{

case Operation.Sum:

return Sum();

case Operation.Subtract:

return Subtract();

case Operation.Multiply:

return Multiply();

default:

return -1; //just to simulate

}

class Program

{

static void Main(string[] args)

{

var opManager = new OperationManager(20, 10);

var result = opManager.Execute(Operation.Sum);

Console.WriteLine($"The result of the operation is {result}");

Console.ReadKey();

}

اگر ما این برنامه را اجرا کنیم، برای هر عملیاتی که به سمت متد Execute میفرستیم پاسخ درستی را دریافت میکنیم. اما این کد میتواند خیلی بهتر شده و بدون عبارت switch-case خوانایی بیشتری داشته باشد. اگر ما بخواهیم که بیش از 10 operation (برای مثال) داشته باشیم، آنگاه استفاده از این بلاک switch جهت خواندن و همچنین نگهداری، میتواند خیلی افتضاح باشد.

بنابراین اجازه دهید تا کدمان را تغییر دهیم تا قابلیت خوانایی بیشتر، نگهداری راحت تر و همچنین ویژگی شی گرایی بیشتری داشته باشد. پس یک کلاس جدید به نام ExecutionManager اینجا معرفی میکنیم:

public class ExecutionManager
{
    public Dictionary<Operation, Func<int>> FuncExecute { get; set; }
    private Func<int> _sum;
    private Func<int> _subtract;
    private Func<int> _multiply;

    public ExecutionManager()
    {
        FuncExecute = new Dictionary<Operation, Func<int>>(3);
    }

    public void PopulateFunctions(Func<int> Sum, Func<int> Subtract, Func<int> Multiply)
    {
        _sum = Sum;
        _subtract = Subtract;
        _multiply = Multiply;
    }

    public void PrepareExecution()
    {
        FuncExecute.Add(Operation.Sum, _sum);
        FuncExecute.Add(Operation.Subtract, _subtract);
        FuncExecute.Add(Operation.Multiply, _multiply);
    }
}

public class ExecutionManager

{

public Dictionary<Operation, Func<int>> FuncExecute { get; set; }

private Func<int> _sum;

private Func<int> _subtract;

private Func<int> _multiply;

public ExecutionManager()

{

FuncExecute = new Dictionary<Operation, Func<int>>(3);

}

public void PopulateFunctions(Func<int> Sum, Func<int> Subtract, Func<int> Multiply)

{

_sum = Sum;

_subtract = Subtract;

_multiply = Multiply;

}

public void PrepareExecution()

{

FuncExecute.Add(Operation.Sum, _sum);

FuncExecute.Add(Operation.Subtract, _subtract);

FuncExecute.Add(Operation.Multiply, _multiply);

}

اینجا ما یک dictionary که تمام operation ها و ارجاعات به متدهایمان را در خود نگه میدارد را ایجاد میکنیم (Func delegate ها). حالا ما میتوانیم این کلاس را به داخل کلاس OperationManager تزریق کنیم و متد Execute را تغییر دهیم:

public class OperationManager
{
    private int _first;
    private int _second;
    private readonly ExecutionManager _executionManager;

    public OperationManager(int first, int second, ExecutionManager executionManager)
    {
        _first = first;
        _second = second;
        _executionManager = executionManager;
        _executionManager.PopulateFunctions(Sum, Subtract, Multiply);
        _executionManager.PrepareExecution();
    }

    private int Sum()
    {
        return _first + _second;
    }

    private int Subtract()
    {
        return _first - _second;
    }

    private int Multiply()
    {
        return _first * _second;
    }

    public int Execute(Operation operation)
    {
        return _executionManager.FuncExecute.ContainsKey(operation) ?
            _executionManager.FuncExecute[operation]() :
            -1;
    }
}

public class OperationManager

{

private int _first;

private int _second;

private readonly ExecutionManager _executionManager;

public OperationManager(int first, int second, ExecutionManager executionManager)

{

_first = first;

_second = second;

_executionManager = executionManager;

_executionManager.PopulateFunctions(Sum, Subtract, Multiply);

_executionManager.PrepareExecution();

}

private int Sum()

{

return _first + _second;

}

private int Subtract()

{

return _first - _second;

}

private int Multiply()

{

return _first * _second;

}

public int Execute(Operation operation)

{

return _executionManager.FuncExecute.ContainsKey(operation) ?

_executionManager.FuncExecute[operation]() :

-1;

}

حالا ما همه چیز را درون سازنده کلاس OperationManager تنظیم نمودیم و اکشنمان را درون متد Execute در صورت مجاز بودن operation مورد نظر اجرا کردیم. در اولین نگاه، ما میبینیم که چقدر این کد بهتر به نظر میرسد.

در آخر، ما باید کلاس Program را تغییر دهیم:

class Program
{
    static void Main(string[] args)
    {
        var executionManager = new ExecutionManager();
        var opManager = new OperationManager(20, 10, executionManager);
        var result = opManager.Execute(Operation.Sum);
        Console.WriteLine($"The result of the operation is {result}");

        Console.ReadKey();
    }
}

class Program

{

static void Main(string[] args)

{

var executionManager = new ExecutionManager();

var opManager = new OperationManager(20, 10, executionManager);

var result = opManager.Execute(Operation.Sum);

Console.WriteLine($"The result of the operation is {result}");

Console.ReadKey();

}

نتیجه گیری

در این مقاله، ما موارد زیر را یاد گرفتیم:

نحوه نمونه سازی یک delegate
شیوه استفاده از delegate های Func و Action
نحوه کدنویسی بهتر با استفاده از delegate ها

اگر شما در تمام این سری از آموزش در سطح متوسط همراه ما بودید به شما تبریک میگیم چرا که در حال حاضر از دانش خوبی در زمینه مفاهیم شی گرایی در #C برخوردار هستید.

لغو پاسخ

ممنون پاينده باشيد

سلام احتمالا جايي در كدتان اشتباه عمل كرديد. اين خطا معمولا به دليل استفاده از كلاس IdentityUser به جاي استفاده…

عالی بود

با سلام من یه پروژه دات نت کور داریم می نویسم و به این خطا برمی خوردم زمانیکه درون ادرس…

سلام ودرود طبق تحقيقي كه در رابطه با elanat انجام دادم، اين يك cms است كه بر اساس asp.net core…

آموزش برنامه نويسی و طراحی سايت

#C متوسطه – Delegate ها

سینتکس Delegate

Func<T> Delegate

Action<T> Delegate

مثال کاربردی

نتیجه گیری

نویسنده

لغو پاسخ